Ik begon de dag lekker vroeg, omdat een persoon genaamd Arjo leuk een wekker had gezet… vlak naast mijn hoofd… Hij was namelijk kok vandaag en moest dus eerder opstaan om tafel te dekken enzo. We gingen eten om half 9, wat zoals gewoonlijk beetje uitliep, scouts hè. We aten normaal, gewoon brood met beleg. Na het eten hadden we de dagopening, waarbij we een vlag van Mushroom Kingdom (om een beetje in de Mario sfeer te blijven) moesten ophijsen. Toen moesten we met ons rugzakje met geld en een Lunchpakketje, dat we eerder die dag hadden gemaakt, naar de fietsen toe, om op pad te gaan naar… Zandvoort. Eenmaal daar aangekomen bleek er een markt te zijn, waar we het ruilspel gingen doen, dat de meesten waarschijnlijk wel zullen kennen, maar voor de anderen: We begonnen met een bepaald object en dan moest je bij de kraampjes vragen of zij misschien een ding uit hun kraampje zouden willen ruilen voor het object wat wij meehadden. Ditmaal begonnen we met champignons. We moesten dit spel doen in de patrouilles. Maar er was een extraatje bij het spel gedaan. We moesten onderweg foto’s maken van bepaalde spullen of mensen. 1 van de opdrachtfoto’s was bijvoorbeeld het helpen van een oude vrouw met oversteken. Al zette je een ander groepje op de foto kregen zij een minpunt en al maakte je een foto van een ruil kreeg je 5 punten. Dus met een lijst met opdrachten voor foto’s en een camera moesten we op pad, maar het grootste probleem was het zoeken van de markt. Dus wij door die straten zwerven, soms in winkels vragen of mensen iets wilden ruilen, maar er kwam zelfs wat beters uit dan een ruil. We kregen gewoon een armbandje, want de verkoopster hoefde de champignons niet. Daarna kwamen we een kermis tegen en gelijk bij het eerste kermiskraampje, de popcornverkoopgozer, was het meteen raak. We kregen dit keer gewoon popcorn, weer zonder ruil. Dus na lang zoeken kwamen we bij de markt aan met 3 spullen, champignons, popcorn en een armbandje. Na veel ruilen hadden we uiteindelijk een oplaadsnoertje, een smileyportemonnee en een bakje kersen. We kwamen ook nog een Albert Heijn tegen en na het inkopen van snoep en drinken moesten we alweer terug naar het verzamelpunt, waar we ons Lunchpakketje opsmikkelden. We aten toen ook gelijk onze verdiende kersen op, maar het bleek daarna dus zo te zijn dat we nog door gingen met het spel, maar eigenlijk had niemand meer echt zin, dus de helft was naar het strand gegaan en de andere helft, waarbij ik zat, was weer naar de markt gegaan. Voor de tweede keer de Albert Heijn in, want anderen wilden ook nog spullen kopen. Eenmaal teruggekomen bij de ingang zat iedereen op zijn telefoon. Er bleek Wifi te zijn… Dus na alle social media af te zijn gegaan, gingen we weer verder op de markt. We kwamen mensen van een vogelopvang tegen, die hun roofvogels showden. Je kon ermee op de foto, maar ik vond 3 euro toch best wel duur. Frank was wel op de foto gegaan met de roofvogels, wat hij erg leuk vond. Ik vond het nog steeds geldverspilling… De meiden moesten nog petten uitzoeken. Ik vond het best om even te wachten, maar een half uur… Ik was weggegaan met Niels, want we vonden het allebei te lang duren. Na veel kloten gingen we terug naar het verzamelpunt, maar voordat we er waren hadden we nog lekker een ijsje gehaald, waarna we bij het verzamelpunt kwamen, wel 5 minuten te laat. We fietsen weer terug en eenmaal bij het kampterrein aangekomen hadden we vrije tijd, waarin ik en paar anderen insignes wilden ruilen met andere scoutinggroepen, uit Denemarken of Duitsland het liefst, maar ze bleken er niet te zijn, dus we gingen maar weer terug naar ons eigen terrein. Daarna moesten we gaan koken, met verschillende gerechten uit boxen, die je kon winnen door het ruilfotospelgebeuren te winnen. Wij waren 2de geworden, dus we hadden 2de keus. We aten doperwtjes, met hamburgers en gebakken aardappeltjes. Als lekkerste, waardoor we grotendeels het gerecht hadden gekozen, hadden we Monapuddinkjes. Daarna was kamprust en zometeen gaan we verder met de dag, met het onderdeel ‘aandacht’. Dit was de dag tot nu toe en tot nu toe is het ook een leuke dag, met veel lachbuien. Nu hopen dat het aandacht onderdeel ook enigszins acceptabel is…
Rowan de verschrikkelijke (Erika’s woordenJ)
Zozo Rowan…een heel verhaal! Leuk om te lezen hoor! Veel plezier met z’n allen en een dikke kus voor Erika!